Bρέθηκε ο κλεμμένος Πικάσο της Εθνικής Πινακοθήκης, ο πίνακας που είχε κλαπεί το 2012, μαζί με ένα ακόμη πίνακα του Μοντριάν. Οι πίνακες βρέθηκαν σε μια κρύπτη στην Κερατέα. Η Αστυνομία έχει συλλάβει ένα άτομο το οποίο ανακρίνεται στη ΓΑΔΑ.
Ο εντοπισμός των τριών κλεμμένων πινάκων της Εθνικής Πινακοθήκης και η σύλληψη του μυστηριώδους δράστη, έλυσε ένα γρίφο που κράτησε σχεδόν δέκα χρόνια. Αφού ξεσκονίστηκαν νόμιμα και παράνομα auctions σε όλο τον κόσμο, ψάχτηκαν ιδιωτικές συλλογές, κλεπταποδόχοι και «μαύροι» διακινητές, οι πίνακες ανεκτίμητης αξίας βρέθηκαν τελικά σε μια ρεματιά στην Κερατέα.
Ο δράστης, ομολόγησε πως ο ίδιος «εξαφάνισε» τα έργα τέχνης προφανώς αγνοώντας ότι ανήκουν το Δημόσιο και συνεπώς δεν θα μπορούσαν ποτέ να αλλάξουν ιδιοκτήτη. Έτσι, όσες φορές και αν προσπάθησε, μέσω των υπόγειων διαύλων να τα σπρώξει, δεν κατάφερε να βρει αγοραστή καθώς κανείς δεν θα έδινε εκατομμύρια να αγοράσει πίνακες που ουσιαστικά ποτέ δεν θα ήταν δικοί του. Δεν θα μπορούσε να τους εμφανίσει πουθενά και αν ποτέ τους έβρισκαν, τα αριστουργήματα θα επέστρεφαν στο Δημόσιο και οι κάτοχοι θα τιμωρούνταν.
Το “Γυναικείο Κεφάλι” φιλοτεχνήθηκε από τον Πάμπλο Πικάσο το 1939. Ο πίνακας είναι λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 56Χ40 και είναι πορτρέτο της Dora Maar, συντρόφου του διάσημου ζωγράφου και μια από τις σημαντικότερες μούσες του.
Η Dora Maar υπήρξε καινοτόμος φωτογράφος του σουρεαλιστικού κινήματος και πολιτική ακτιβίστρια. Ανέπτυξε μια θυελλώδη σχέση με τον Πικάσο και οι δυο τους συνεργάστηκαν και καλλιτεχνικά. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί η σειρά φωτογραφιών της Dora με τα στάδια της δημιουργίας του αριστουργήματος Guernica το 1937.
Στα 9 χρόνια που διήρκεσε η σχέση τους ο Πικάσο δημιούργησε πολλά πορτρέτα της χρησιμοποιώντας τη χαρακτηριστική κυβιστική του τεχνική.
Το “Γυναικείο Κεφάλι” αποτελούσε -μέχρι και την στιγμή της κλοπής του- το τελευταίο πορτρέτο της Dora Maar που δεν είχε πωληθεί. Ο καλλιτέχνης το δώρισε το 1949 στον Ελληνικό λαό για την προσφορά τους στην αντίσταση. Στο πίσω μέρος του πίνακα υπάρχει και χειρόγραφη αφιέρωση του καλλιτέχνη η οποία αναφέρει: “Pour le Peuple Grec, Hommage de Picasso”, που σημαίνει: “Για τον ελληνικό λαό, Φόρος τιμής από τον Πικάσο”.
Πώς έγινε η κλοπή
Στις 04.30 π.μ. περίπου, της 9ης Ιανουαρίου του 2012, στο κτίριο της Εθνικής Πινακοθήκης άγνωστος ή άγνωστοι δράστες, αφού απενεργοποίησαν τον συναγερμό και παραβίασαν πόρτα αλουμινίου εξωτερικού χώρου, εισήλθαν στον εσωτερικό χώρο της έκθεσης από τον οποίο αφαίρεσαν:
-Ένα πίνακα ζωγραφικής, λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 56 Χ 40, του Ισπανού ζωγράφου Pablo Picasso που φιλοτεχνήθηκε το έτος 1939 και απεικονίζει γυναικείο κεφάλι.
Το έργο αυτό αποτέλεσε το 1949 δωρεά του καλλιτέχνη προς τον Ελληνικό λαό, σαν τιμητική προσφορά για την γενναία αντίσταση του κατά την διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, στο πλαίσιο της δωρεάς έργων Γάλλων καλλιτεχνών.
-Ένα πίνακα ζωγραφικής, λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 35 Χ 44, του Ολλανδού ζωγράφου Piet Mondrian που φιλοτεχνήθηκε το έτος 1905 και απεικονίζει ανεμόμυλο κατά μήκος ποταμού.
Το έργο αυτό αγοράσθηκε το 1963 από τον Αλέξανδρο Παππά και αποτέλεσε δωρεά προς την Εθνική πινακοθήκη.
-Ένα έργο σε χαρτί, πέννα με αραιωμένη σέπια, διαστάσεων 27 Χ 16,8 του Ιταλού Guglielmo Caccia (Moncalvo) και απεικονίζει τον Άγιο Diego de Alcala σε έκσταση με την Αγία Τριάδα και τα σύμβολα του πάθους. Το έργο απετέλεσε δωρεά το 1907 του Γρηγορίου Μαρασλή προς την Εθνική πινακοθήκη.
Κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης, ενεργοποιήθηκε ο ανιχνευτής κίνησης στον χώρο των περιοδικών εκθέσεων, στον οποίο έσπευσε αμέσως ο φύλακας, εντοπίζοντας ένα δράστη τον οποίο και καταδίωξε.
Κατά τη διαφυγή του ο δράστης εγκατέλειψε στον χώρο ένα επίσης σημαντικό πίνακα του Ολλανδού ζωγράφου Piet Mondrian, που απεικονίζει ένα τυπικό αγρόκτημα.
Ο χρόνος, που μεσολάβησε από την είσοδο του δράστη στο χώρο της Πινακοθήκης μέχρι την αποχώρησή του, υπολογίζεται σε επτά λεπτά περίπου.
Στη συνέχεια ο φύλακας ενημέρωσε την ιδιωτική εταιρία διαχείρισης των ηλεκτρονικών συστημάτων συναγερμών και ενημερώθηκε το κέντρο της Άμεσης Δράσης.
Οι έρευνες
Τους τελευταίους μήνες η Ελληνική Αστυνομία μαζί με την ΕΥΠ, ξεκίνησε μια προσπάθεια αναζωπύρωσης των ερευνών προκειμένου να βρεθούν τόσο ο πίνακας του Πικάσο όσο και τα άλλα δύο έργα -ο «Ανεμόμυλος Στάμμερ» (1905) από την πρώτη περίοδο του Ολλανδού Πιετ Μοντριάν και ένα σχέδιο θρησκευτικής απεικόνισης του Ιταλού Γουλιέλμο Κάτσια-, τα οποία και εκλάπησαν από το δίδυμο των αλλοδαπών φαντομάδων τα ξημερώματα της 9ης Ιανουαρίου του 2012από την Εθνική Πινακοθήκη. Στόχος τους ήταν τα έργα να εντοπιστούν και να επιστρέψουν στην ανακαινισμένη πλέον Εθνική Πινακοθήκη.Το ενδιαφέρον των ερευνητών τράβηξε το γεγονός ότι ο ένας δράστης που μπήκε στην Εθνική Πινακοθήκη άνοιξε την κλειδαριά της μπαλκονόπορτας χωρίς να την παραβιάσει.
Το αντικλείδι
Επομένως, είτε είχε αντικλείδι που κάποιος του προμήθευσε, είτε ήταν «επιστήμονας» στο άνοιγμα κλειδαριών, και αυτό είναι ένα στοιχείο που ίσως φωτογραφίζει την ταυτότητά του. Έχοντας αυτό το στοιχείο υπόψη τους, αλλά και τη φιγούρα του δράστη -ψηλός, λεπτός, σχετικά νεαρής ηλικίας, με αριστοτεχνικές κινήσεις και εμπειρία στις νυχτερινές επιδρομές- άρχισαν να ερευνούν ποιοι αλλοδαποί με τέτοια χαρακτηριστικά αποφυλακίστηκαν το τελευταίο εξάμηνο του 2011 από ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σύνδεσμοι των ελληνικών και ξένων αρχών στον χώρο των συλλεκτών έργων τέχνης, αλλά και των ανθρώπων που τα διακινούν και τα εμπορεύονται υποστηρίζουν ότι ο συγκεκριμένος Πικάσο δεν υπάρχει σε καμία συλλογή συλλέκτη σε όλο τον κόσμο. Συνεπώς έλεγαν ότι ήταν κουκουλωμένος και κρυμμένος σε κάποια αποθήκη στην Ελλάδα.
Ο δράστης
Ποιος όμως είναι ο άνθρωπος που έπεσε στα χέρια των αρχών; Πρόκειται για έναν 49χρονο Έλληνα που στο παρελθόν είχε μπλέξει ληστεία και που δεν φαίνεται να έχει σχέση με το χώρο της τέχνης. Μοιράζει τη ζωή του σε Πόρτο Ράφτη και εξωτερικό, ομολόγησε πως κρύβεται πίσω από τη μεγάλη αρπαγή του Πικάσο και Μοντριάν, από την Εθνική Πινακοθήκη.
Ο άνδρας, αρχικά έκρυβε τους πίνακες σε μια αποθήκη στην Κερατέα και στην συνέχεια σε μια ρεματιά για να μην τους βρουν στην κατοχή του. Οι πρώτες πληροφορίες λένε ότι δεν κατάφερε ποτέ να τους βγάλει στο εξωτερικό για να τους σπρώξει στη μαύρη αγορά.
