Τη δεκαετία του ’20 ένα ατμόπλοιο που ονομαζόταν «Πόπη» περιήλθε στην ιδιοκτησία ενός Έλληνα εφοπλιστή και μετεσκευάστηκε σε πλοίο ακτοπλοϊας.
Στις 27 Νοεμβρίου 1934 με 122 επιβάτες και εμπορεύματα προσέκρουσε στη βραχονησίδα Κασίδι, ένα μίλι μετά το ακρωτήριο Μικρό Καβούρι.
Τότε, οι αξιωματικοί του πλοίου και το πλήρωμα ανησύχησαν περισσότερο για το εμπόρευμα, παρά για τους επιβάτες.
Έδωσαν προτεραιότητα στην εκφόρτωση των τυριών και όχι στη διάσωση των επιβατών. Το πλοίο είχε ήδη αρχίσει να παίρνει κλίση προς τα δεξιά, και οι επιβάτες μέσα στον πανικό προσπαθούσαν να σωθούν μόνοι τους.
Το “Πόπη” δεν διέθετε τα απαραίτητα μέσα ασφαλείας και σχολιάστηκε έντονα τις επόμενες μέρες του δυστυχήματος η έλλειψη τηλέγραφου για να εκπέμψει σήμα κινδύνου.
Ένας από τους επιβάτες φώναξε: «Πνιγόμαστε, σωθείτε όπως μπορείτε!».
Αν και το πλοίο δεν βυθίστηκε, έχασαν τη ζωή τους 11 άνθρωποι και έτσι βγήκε η φράση «έγινε της Πόπης!».
Κάποια πράγματα μετά το ναυάγιο του «Πόπη» άλλαξαν στον τομέα της ασφάλειας. Οι εικόνες στα ρεπορτάζ των εφημερίδων μελών του πληρώματος με στοιβαγμένα κεφάλια «πολύτιμου» τυριού που σώθηκαν την ώρα που άνθρωποι πνίγονταν είναι χαρακτηριστικές.
