Κάθε φορά που τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται στους αστροναύτες και τα κατορθώματά τους, από τους πρωτοπόρους Γιούρι Γκαγκάριν και Νηλ Άρμστρονγκ, μέχρι τους σημερινούς «υπεράνθρωπους» της NASA, όλοι εστιάζουμε στο παραμυθένιο υπόβαθρο της αφήγησης και στη διασκεδαστική διάσταση της αιώρησης στην έλλειψη βαρύτητας. Τους βλέπουμε να στέλνουν ευχές τα Χριστούγεννα ή να «πετούν» στο κενό λες και είναι αβαρείς. Τους ζηλεύουμε – με την καλή έννοια – και τους θαυμάζουμε παράλληλα.
Όπως, όμως, καθετί στη ζωή έχει και την «αθέατη» πλευρά του, έτσι έχουν και οι αστροναύτες σημαντικές δυσκολίες να αντιμετωπίσουν, τόσο στην καθημερινότητά τους, όσο και στην υπόλοιπη ζωή τους όταν επιστρέψουν από το ταξίδι και την παραμονή τους (που συνήθως είναι μακρόχρονη) στο διάστημα. Όχι, δεν αναφερόμαστε απλά στη δυσκολία του καθημερινού φαγητού ή της εξυπηρέτησης της προσωπικής υγιεινής, αλλά σε κάτι πολύ πιο σοβαρό.
Γνωρίζατε, για παράδειγμα, ότι το διάστημα παραμονής ενός αστροναύτη εντός διαστημικού σταθμού επιφέρει σημαντικές απώλειες σε οστική πυκνότητα;
Η απουσία άσκησης οποιασδήποτε αντίστασης στα οστά προκαλεί την αποδόμησή τους ταχύτερα. Σκεφτείτε την καθημερινότητα ενός ανθρώπου στη γη από το πιο απλό (σ.σ. να σηκώνει το βάρος τους σώματός του) μέχρι το πιο σύνθετο (σ.σ. χειρονακτικές εργασίες και άσκηση). Όλα αυτά εκλείπουν στο διάστημα. Κι έτσι, τα οστά που είναι μαθημένα να αναγεννιούνται από την άσκηση πίεσης σε αυτά μέσω της δράσης στην καθημερινότητα, στο διάστημα «τεμπελιάζουν» και αποδομούνται ταχύτερα.
Μια πιλοτική έρευνα ολοκληρώθηκε πρόσφατα για την παρουσίαση δεδομένων στη NASA προκειμένου να βοηθήσει στην πρόληψη της ταχείας απώλειας οστικής και μυϊκής πυκνότητας στους αστροναύτες κατά την παραμονή τους στο διάστημα.
Βασικός συμμετέχων στην έρευνα ήταν ένας αθλητής άρσης βαρών με ασυνήθιστα υψηλά Ζ και T (δείκτες μέτρησης οστεοπόρωσης/οστεοπενίας) στο ξεκίνημά της.
Η έρευνα προσομοίασε συνθήκες απουσίας βαρύτητας, «εξόπλισε» όμως το συμμετέχοντα με τη μοναδική φυσική μέθοδο οστεογονικής φόρτισης στον κόσμο, το Spectrum της OsteoStrong.
Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά:
• BAP (Δείκτης Αναδόμησης Οστού) αυξήθηκε κατά 39% (από 10,4 σε 14,5 4ug • L21)
• NTX (Δείκτης Αποδόμησης Οστού) μειώθηκε κατά 41% (από 13,4 στα 7 nmol • L21 BME)
• aBMD Οστική Πυκνότητα αυξήθηκε :
• Κρανίο 6%
• Πλευρά 3,8%
• Χέρια 4,3%
• Λεκάνη 11%
• Κορμός 6,3%
Τα παραπάνω αποτελέσματα οδήγησαν τον αξιωματούχο της NASA, A. Tsung να δηλώσει: «Αν η συσκευή της άσκησης μπορούσε να συμπιεστεί στο μέγεθος ενός κουτιού για παπούτσια για να είναι συμβατή με τις προδιαγραφές βάρους και όγκου της NASA, θα μπορούσε δυνητικά να λειτουργήσει ως αντίμετρο στην οστική και μυϊκή απώλεια στα οχήματα εξερεύνησης».
