Ο Μάνος Ελευθερίου γεννήθηκε στην Ερμούπολη στις 12 Μαρτίου 1938. Εξέδωσε μυθιστορήματα, ποιητικές συλλογές, τόμους με πεζά, λευκώματα και τέσσερις τόμους για το «Θέατρο στην Ερμούπολη τον 20ό αιώνα, 1901-1921», καθώς και την ανθολογία Ερμούπολη, Μια πόλη στη λογοτεχνία (2004). Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2005 για το μυθιστόρημά του O καιρός των χρυσανθέμων (METAIXMIO, 2004). Ως στιχουργός έχει στο ενεργητικό του περίπου 400 τραγούδια και συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους έλληνες συνθέτες. Από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ έχουν κυκλοφορήσει τα μυθιστορήματά του Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές (2006), Ο άνθρωπος στο πηγάδι (2008), Πριν απ’ το ηλιοβασίλεμα (2011), Φαρμακείον Εκστρατείας (2016), καθώς και η συλλογή διηγημάτων του Η μελαγχολία της πατρίδας μετά τις ειδήσεις των οκτώ (2007). Επίσης το 2010 κυκλοφόρησαν η ποιητική του συλλογή Ο νοητός λύκος, καθώς και ο θεατρικός μονόλογος Ο γέρος χορευτής. Το 2013 εκδόθηκαν η συγκεντρωτική έκδοση των στίχων του Τα λόγια και τα χρόνια: 1963-2013 – Τα τραγούδια, καθώς και το χρονικό Μαύρα μάτια: Ο Μάρκος Βαμβακάρης και η συριανή κοινωνία στα χρόνια 1905-1920. Την ίδια χρονιά βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη) για το σύνολο του έργου του. Το 2018 κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή Τα ομοιοκατάληκτα. Πέθανε στις 22 Ιουλίου του 2018.
Ό,τι από σένα τώρα έχει μείνεισε μια φωτογραφία της στιγμήςείναι αυτό που δεν τολμούν τα χείλησ’ εκείνο το τοπίο της βροχής.
Όλα μου λεν πως έχεις κιόλας φύγεικι ας λάμπει η ξενοιασιά της εκδρομής.Εσύ όπου να πας, σ’ όποιο ταξίδι,σε λάθος στάση θα κατεβείς.
Χρόνια μετά και κάτω απ’ τη μαρκίζασε βρήκα που ’ρθες για να μη βραχείς,ίδια η βροχή τα μάτια σου τα γκρίζαμα τίποτα, όπως πάντα, δε θα πεις.
Μονάχα εγώ ρωτώ χωρίς ελπίδαπού μένεις, πού κοιμάσαι και πώς ζεις,κι εσύ που ξέρεις όσα η καταιγίδαδεν έχεις κάτι για να μου πεις.
