Η ονομασία της μελιτζάνας προέρχεται από παραλλαγή της λατινικής της ονομασίας, melongena. Με αλλαγή του «g» σε «z» προέκυψε στα Ιταλικά η λέξη «melanzan» και στα Ελληνικά πέρασε ως «μελιτζάνα».
Μετά την ετυμολογική έρευνα, ακολουθεί και η… εργαστηριακή, σύμφωνα με την οποία το λαχανικό έχει ισχυρή αντιοξιδωτική δράση εξαιτίας της περιεκτικότητάς του σε ανθοκυανίνες (υπάρχουν στον φλοιό της μελιτζάνας), που προστατεύουν τα εγκεφαλικά κύτταρα από την οξειδωτική δράση των ελευθέρων ριζών.
Επίσης, έχει υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, κάλιο, βιταμίνη C και βιταμίνη B-6.
Πιο συγκεκριμένα, μια μερίδα της προσφέρει το 10% των αναγκών σε ίνες, 5% κάλιο, 3% βιταμίνη C, 5% Β-6, 1% σίδηρο και 2% μαγνήσιο.
Τέλος, όσο λιγότερο μαγειρεύεται η μελιτζάνα, τόσο περισσότερο διατηρεί τα θρεπτικά της συστατικά.
