Η ανακάλυψη της πενικιλίνης θεωρήθηκε από πολλούς, ως η κορυφαία φαρμακευτική ανακάλυψη του 20ου αιώνα. Η ανακάλυψή της άλλαξε για πάντα την ιατρική, αφού εκτός από την αντιμετώπιση πολλών μολύνσεων από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κιόλας, άνοιξε το δρόμο για την δημιουργία πολλών αντιβιοτικών και την αντιμετώπιση πολλών ασθενειών, μερικές από τις οποίες ήταν θανατηφόρες.
Ο άνθρωπος που την ανακάλυψε ήταν ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ. Σκωτσέζος στην καταγωγή, σπούδασε μέχρι το 1897 στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Βρήκε μια δουλειά αλλά δεν φαινόταν ευχαριστημένος. Ήταν τότε που αποφάσισε να σπουδάσει Ιατρική. Του άρεσε η βιολογία και εντάχθηκε σε μια ερευνητική ομάδα, δείχνοντας από την αρχή μεγάλο ενδιαφέρον για την μελέτη των βακτηρίων.
Η ανακάλυψη της πενικιλίνης έγινε στις 15 Σεπτεμβρίου του 1928. Το ανακάλυψε εντελώς τυχαία όταν πρόσεξε ένα είδος μπλε μούχλας σε μια καλλιέργεια βακτηριδίων που ήταν σε θέση να σκοτώσει επιβλαβείς μικροοργανισμούς. Φυσικά, τότε, ο Φλέμινγκ δεν κατάφερε να βρει χρηματοδότηση και σταμάτησε την έρευνα. Το έργο ολοκληρώθηκε σχεδόν μια δεκαετία αργότερα από τις φαρμακοβιομηχανίες.
Το 1945, ο Φλέμινγκ τιμήθηκε με το Νόμπελ Ιατρικής. Ταπεινός όπως ήταν, δέχθηκε το βραβείο λέγοντας: «Η φύση δημιούργησε την πενικιλίνη. Εγώ απλώς τη βρήκα».
