Γνωρίζατε ότι σε περίπου 40 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας υπάρχει ένα μοναδικό μέρος. Ένα βυθισμένο σκάφος, ένα μοναχικό νησί με ένα μικρό εκκλησάκι σαν είναι από καρτ-ποστάλ και τιρκουάζ νερά που μοιάζουν με ζωγραφική, συνθέτουν αυτό το μικρό κομμάτι παραδείσου στα περίχωρα της Αθήνας.
Στη Βραυρώνα, νότια της Άρτεμις, ένα μέρος που στην αρχαιότητα αποτελούσε πόλο έλξης, γι ‘αυτό χτίστηκε εκεί ο Ναός της Αρτέμιδος.
Η Βραυρώνα είναι ένας σημαντικός αρχαιολογικός χώρος της Αττικής, γνωστός για τον ναό της Αρτέμιδος που έχει δώσει το όνομά του στον σύγχρονο δήμο της ανατολικής Αττικής, αλλά και στον γειτονικό παραλιακό οικισμό της Λούτσας (σημερινή ονομασία Άρτεμις). Χτίστηκε σε έναν κολπίσκο στις ακτές του Νότιου Ευβοϊκού κόλπου, κοντά στον σημερινό οικισμό της Λούτσας. Κατοικήθηκε για πρώτη φορά από τη Νεολιθική εποχή. Στην εποχή του Θησέα (Εποχή του Χαλκού) η Βραυρώνα ήταν ένας από τους 20 δήμους που ενώνουν και σχηματίζουν το μεταγενέστερο Αθηναϊκό κράτος. Σταδιακά, η Bravrona έγινε τόπος λατρείας για την Άρτεμη και χτίστηκε ένας ναός αφιερωμένος σε αυτήν.
Η λατρεία της Άρτεμης στην περιοχή της Βραυρώνας φαίνεται να ξεκίνησε τον 8ο αιώνα π.Χ., ενώ ο ναός χτίστηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. Τα επόμενα χρόνια υπήρξε σημαντική επέκταση του τόπου λατρείας. Αυτή η επέκταση του προϊστορικού Bravrona έλαβε χώρα στους καιρούς μετά τη μυκηναϊκή εποχή και πιθανώς κατά τους γεωμετρικούς χρόνους. Μεταξύ των αρχαίων συγγραφέων, ο Ηρόδοτος, η Ευφορία και ο Νόνους τοποθετούν τη Βραυρώνα κοντά στη θάλασσα. Σταδιακά, ωστόσο, μετά τους αθηναϊκούς πολέμους με τους Μακεδόνες, η περιοχή άρχισε να μειώνεται και φαίνεται να εγκαταλείφθηκε τον 2ο αιώνα π.Χ., πιθανώς μετά από πλημμύρες.
Στην πραγματικότητα, τρεις αιώνες αργότερα, ο ταξιδιώτης Παυσανίας δεν αναφέρει σχεδόν τίποτα για την περιοχή της Βραυρώνας.
