Όπως είχε επισημανθεί
μετά τον αγώνα με την Ιταλία στη Ρώμη, το περασμένο Σάββατο, το
ζητούμενο για την Εθνική ήταν να δώσει συνέχεια στην καλή εμφάνιση
απέναντι στην παγκόσμια «σκουάντρα ατζούρα». Το έκανε λοιπόν και μάλιστα
εμφατικά τρεις ημέρες αργότερα, «λιώνοντας» τη Βοσνία στο -θλιβερά
άδειο- ΟΑΚΑ. Το έπραξε αφήνοντας σε ρόλο κομπάρσου μια ομάδα που ζητούσε
μόνο τρεις βαθμούς από το παιχνίδι, αλλά δεν της επέτρεψε να τους
διεκδικήσει ποτέ.
Σε έναν αγώνα «τελικό» για τους φιλοξενούμενους και βαθμολογικά αδιάφορο
για τους γηπεδούχους, η ελληνική ομάδα έκανε εμφάνιση… άλλου
επιπέδου, καθήλωσε τους «Βραζιλιάνους των Βαλκανίων», όπως αρέσκονται να
αυτοαποκαλούνται οι Βόσνιοι κι έδειξε ότι βαδίζει στο σωστό δρόμο για
τη δημιουργία του συνόλου που θα διεκδικήσει πρόκριση στο Μουντιάλ του
Κατάρ.
Απέναντι σε έναν τόσο ποιοτικό αντίπαλο, η Εθνική ξάφνιασε ευχάριστα με
το «ολλανδικό» παιχνίδι της. Ξάφνιασε με τη φρεσκάδα, την ταχύτητα, το
υποδειγματικό τρανζίσιον (επιθετικό και αμυντικό), την ομοψυχία, το
επιθετικό ποδόσφαιρο κυριαρχίας, τη διάθεση και το πάθος των διεθνών,
από τους οποίους οι τέσσερις στους 11 που ξεκίνησαν (Λημνιός, Παυλίδης,
Χατζηδιάκος, Γαλανόπουλος) είναι μικρότεροι των 22 ετών.
Μάλιστα, αν η τελική πάσα έβγαινε πιο ψύχραιμα, το σκορ θα είχε πάρει
διαστάσεις. Οι τελικές ήταν 25-5 για την Εθνική, που δεν έχει καταγράψει
τέτοιο νούμερο απέναντι σε αντίπαλο της ισχύος των Βόσνιων ούτε στις
χρυσές εποχές της. Ο Φαν Σιπ έβαλε τους κανόνες, οι παίκτες τους
αποδέχθηκαν, αλλά θα πρέπει να συνεχίσουν να δουλεύουν το ίδιο πολύ,
εξίσου σοβαρά, το ίδιο πειθαρχημένα.
Ένα άλλο κέρδος από το παιχνίδι με τη Βοσνία είναι πως αποδείχθηκε ότι
«δεν κάνουν τα ράσα τον παπά». Η ομάδα έπαιξε σε αυτό το επίπεδο χωρίς
τα «αστέρια» της: Παπασταθόπουλος, Φορτούνης (τραυματίας), Μανωλάς,
Μήτρογλου, Σάμαρης δεν ήταν στην αποστολή, ενώ Σιόβας, Κουλούρης, Δώνης
και Βλαχοδήμος έδωσαν τη θέση τους στους «μικρούς», που μετά από 90
λεπτά απέναντι στη Βοσνία βγήκαν «θεόρατοι».
Ο Τζον Φαν Σιπ ήρθε στην Ελλάδα με ένα μετριότατο βιογραφικό, συγκριτικά
με προκατόχους του (Ρεχάγκελ, Σάντος, Ρανιέρι). Ο Ολλανδός «βολόδερνε»
στην Αυστραλία, όμως αποδεικνύει με τη δουλειά του ότι πολλές φορές στη
ζωή, απλά, το μόνο που χρειάζεσαι είναι μια ευκαιρία.
Εθνική Ελλάδας… made in Holland
