«Φίλοι μου, αν έχετε κάδρα με πίνακες, που δεν τα χρειάζεστε, μπορείτε να μού τα δανείσετε; Θέλω να τα κρεμάσω στο διαμέρισμα που μένω για να “σπάσω” τους άδειους τοίχους». Αυτή η ανάρτηση της Ο., στη σελίδα της ομάδας «Ουκρανοί στην Ελλάδα» στο facebook, «αγκαλιάστηκε» από τους χρήστες του διαδικτύου και μαζεύτηκαν τόσοι πίνακες που είναι αρκετοί ώστε να στήσει κανείς μια έκθεση!
«Ήθελα μόνο 2-3 κάδρα και μαζεύτηκαν πολλά. Σκέφτηκα έτσι να τα μεταφέρω στο Κέντρο Ανθρωπιστικής Βοήθειας. Ίσως, κάποιοι πρόσφυγες, όπως κι εγώ, να ψάχνουν κάτι ανάλογο για να ομορφύνουν τα προσωρινά τους σπίτια», έλεγε η Ο., συγκινημένη από την ανταπόκριση του κόσμου στο αίτημά της να προσθέσει μερικές πινελιές ομορφιάς στον …προσωρινό της κόσμο.
Περνώντας την είσοδο του Κέντρου Ανθρωπιστικής Βοήθειας των Ουκρανών προσφύγων στη Θεσσαλονίκη, στο περίπτερο 2 της ΔΕΘ, το μάτι του επισκέπτη πέφτει αναπόφευκτα σε μια παιδική έκθεση ζωγραφικής. «Τα παιδιά που έρχονται στο Κέντρο μας, μαζί με τους γονείς τους, για να προμηθευτούν τα αναγκαία τρόφιμα και είδη υγιεινής, παίζουν στην παιδική χαρά που στήσαμε και ζωγραφίζουν. Τις ζωγραφιές τους, τις τοποθετούμε στον πίνακα, στην είσοδο», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ουκρανός Νικήτας Ινκερμανλής, υπεύθυνος του Κέντρου, το οποίο καθημερινά επισκέπτονται 20-25 Ουκρανοί πρόσφυγες.
«Δεν γνώρισα ποτέ ρωσοφοβία στην Ελλάδα»
Μεταξύ των εθελοντών του Κέντρου είναι και μια 42χρονη Ρωσίδα, η Ναταλία Λομπάνοβα, η οποία βρέθηκε στην Αθήνα πριν από πολλά χρόνια ως βολεϊμπολίστρια για την ομάδα του Ολυμπιακού. Έπαιζε στην ομάδα την περίοδο 1996-2002, ενώ αργότερα παντρεύτηκε τον Έλληνα μπασκετμπολίστα Λάζαρο Παπαδόπουλο, με τον οποίο απέκτησαν δυο κόρες, τη Δάφνη και τη Νεφέλη. «Δεν μπορούσα να μείνω άπραγη, όταν ξέσπασε ο άδικος αυτός πόλεμος, που ξεκίνησε η ίδια μου η πατρίδα. Η κόρη μας, η Δάφνη, που σπουδάζει στις Ηνωμένες Πολιτείες, παίρνει ενεργό μέρος στις διαδηλώσεις κατά του πολέμου που γίνονται εκεί», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Ναταλία Λομπάνοβα.
«Αν και Ρωσίδα, γεννημένη και μεγαλωμένη στην πόλη Ιβάνοβα, αισθάνθηκα το χρέος να βοηθήσω. Από την αρχή του πολέμου εξέφρασα δημόσια τη στάση μου κατά της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, και πήγα στην πρώτη διαδήλωση των Ουκρανών, στην πλατεία Αριστοτέλους. Από τότε είμαι στην ομάδα ενεργών εθελοντών», λέει και μας αναφέρει ότι φιλοξένησαν στο σπίτι τους για περίπου τέσσερις μήνες μια οικογένεια Ουκρανών, οι οποίοι μόλις πρόσφατα γύρισαν στην πατρίδα τους.
Απαντώντας στην ερώτηση, αν δέχτηκε αυτούς τους μήνες «ρωσοφοβικές» επιθέσεις, η Ναταλία Λομπάνοβα λέει πως δεν είχε καμιά τέτοια εμπειρία. «Δεν ένιωσα ρωσοφοβία, ούτε από τους Έλληνες, ούτε από τους Ουκρανούς. Εργαζόμενη ως εθελόντρια με πρόσφυγες, κανένας Ουκρανός ή Ουκρανή δεν με κοίταξαν άσχημα. Ίσα ίσα, μιλώντας ουκρανικά, μόλις αντιληφθούν ότι δεν τους καταλαβαίνω, συνέχιζαν απευθείας στη ρωσική», εξηγεί.
Στο Κέντρο Ανθρωπιστικής Βοήθειας στη ΔΕΘ, συναντήσαμε επίσης τις εθελόντριες Ταμάρα, από την Οδησσό, και Όλγα, από τη Θεσσαλονίκη- Ουκρανές και οι δύο. Η Όλγα μένει στην Ελλάδα δυο δεκαετίες, παντρεμένη με Έλληνα, ενώ η Ταμάρα έφτασε στη Θεσσαλονίκη μαζί με την κόρη της, στις 6 Μαρτίου.
«Όταν στις πρώτες μέρες του πολέμου βομβάρδισαν κάποιες εγκαταστάσεις στο Λιμάνι της Οδησσού, όπου εργαζόταν η κόρη μου, αποφασίσαμε να φύγουμε για την Ελλάδα ως εθελόντριες. Πιστεύαμε πως θα λείψουμε έναν μήνα, αλλά πέρασαν πάνω από τέσσερις. Νιώθω χρήσιμη για τον λαό μου, εδώ, στην Ελλάδα. Κάθε μέρα προσεύχομαι να τελειώσει η κόλαση του πόλεμου. Έχω όνειρο να επιστρέψουμε σύντομα στο σπίτι μας, στη μονοκατοικία μας, με τον όμορφο κήπο, και να αγκαλιάσω σφιχτά τον σκύλο μας, που αφήσαμε στους γείτονές μας», λέει η Ταμάρα.
Από την πλευρά της, η Όλγα, μιλώντας στα ελληνικά, επαναλαμβάνει συνέχεια το χρέος της να βρίσκεται κοντά στους συμπατριώτες της, που έφυγαν με μια βαλίτσα στο χέρι προς το άγνωστο για να σώσουν τα παιδιά τους. «Παρόλο που κάποιοι πρόσφυγες επέστρεψαν στην Ουκρανία, η ροή αυτών που ψάχνουν ειρήνη στην Ελλάδα, δεν σταματάει», τονίζει.
«Περιμένουμε βοήθεια»
Μόνο τον Ιούνιο, περάσαν από το Κέντρο Ανθρωπιστικής Βοήθειας, που βρίσκεται εντός ΔΕΘ, 1482 άνθρωποι, μεταξύ αυτών 588 παιδιά και 170 ηλικιωμένοι, σύμφωνα με στοιχεία του κ. Ιντερμαλή. «Δυστυχώς, μετά το Πάσχα μειώθηκε η ανθρωπιστική βοήθεια για το Κέντρο μας, ενώ χρειαζόμαστε, μηνιαίως, για τις 500 -κατά μέσο όρο- οικογένειες που έχουν ανάγκη, τις εξής ποσότητες: 500 κιλά αλεύρι και ανάλογη ποσότητα δημητριακά, ζάχαρη και ζυμαρικά, 400 πακέτα μπισκότα, 250 λίτρα φυτικό λάδι και 500 τμχ κονσερβοποιημένα τρόφιμα. Επίσης 400 λίτρα γάλα και 250 πακέτα δημητριακά για πρωινό», τονίζει και υπενθυμίζει πως το Κέντρο, στο Περίπτερο 2 της ΔΕΘ (Εγνατία 154 τ.κ. 54636) είναι ανοιχτό από Τρίτη έως Πέμπτη ώρες : 10μμ- 5μμ.
