Μια ανακάλυψη των τελευταίων ετών είναι ότι υπάρχουν κοράλλια που καταφέρνουν να αναπτύσσονται και να ζουν σε βάθη δεκάδων μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Τα κοράλλια αυτά έχουν εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να φωσφορίζουν μέσα στο απόλυτα σκοτεινό περιβάλλον που ζουν. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν είχαν καταφέρει να απαντήσουν στο γιατί ανέπτυξαν αυτόν τον μηχανισμό τα κοράλλια που ζουν σε αυτά τα βάθη.
Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Communications Biology» ερευνητές του Πανεπιστήμιου του Τελ Αβίβ στο Ισραήλ υποστηρίζουν ότι βρήκαν την απάντηση. Σύμφωνα με τους ερευνητές τα κοράλλια φωτοβολούν για να προσελκύσουν διάφορα θαλάσσια όντα τα οποία θα κινηθούν προς τα κοράλλια χωρίς να υποψιάζονται ότι προορίζονται να αποτελέσουν το επόμενο… γεύμα τους.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν πειράματα με τα κοράλλια «πυγολαμπίδες» και διαπίστωσαν ότι το φως έλκει το πλαγκτόν με το οποίο τρέφονται τα κοράλλια, ένα μικρό είδος γαρίδας και ένα είδος οστρακοειδούς που αποτελούν επίσης θηράματα των κοραλλιών.
Οι ερευνητές ονόμασαν τα ευρήματα τους ως «θεωρία παγίδας φωτός» και θεωρούν ότι και άλλα θαλάσσια όντα που φωτοβολούν ανέπτυξαν αυτόν τον μηχανισμό για να προσελκύσουν θηράματα.
Αν αυτή η θεωρία αποδειχθεί τελικά ορθή αυτό σημαίνει ότι η ικανότητα της παραγωγής φωτός στη θάλασσα παίζει σημαντικότερο ρόλο στα θαλάσσια οικοσυστήματα από εκείνη που πιστεύαμε μέχρι σήμερα.
