Μια φωτογραφία στο διαδίκτυο του Ιταλού ιερέα Don Giuseppe Berardelli πάνω στην κόκκινη Ζundapp του, με το ράσο, το άσπρο κράνος και το πλατύ του χαμόγελο, να συνοδεύει την είδηση της ηρωικής προσφοράς του προς τον συμπάσχοντα συνάνθρωπό του, έκανε τον Χρυσόστομο Σταμούλη, καθηγητή στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ αλλά και μουσικό, να γράψει ένα τραγούδι για τον 72χρονο ιερέα που νοσηλευόμενος για κορονοϊό παραχώρησε τον αναπνευστήρα του σε νεότερο ασθενή που δεν γνώριζε, σώζοντάς του τη ζωή.
Το πλατύ χαμόγελο του Καθολικού ιερέα μπορεί να έσβησε με τον θάνατό του, αλλά το τραγούδι- «αντίδωρο» για την αυταπάρνηση και την προσφορά του- που εμπνεύστηκε ο Χρυσόστομος Σταμούλης και υλοποίησε με τη σύμπραξη μιας ομάδας καταξιωμένων μουσικών θα θυμίζει πάντα τη σκυτάλη ζωής που έδωσε στον νεότερο συνάνθρωπό του, παραδίδοντας κατ’ ουσίαν, τη δύσκολη εκείνη στιγμή, την ίδια του την αναπνοή. «Ένας αλλιώτικος ιερέας που σε μια εποχή συλλογικής οδύνης, ανανοηματοδοτεί την έννοια της Θυσίας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι συντελεστές του εγχειρήματος.
«Τους στίχους έγραψε ο Παναγιώτης Θωμάς και για τη δημιουργία του επιστρατεύθηκαν εν μέσω πανδημίας και εν ριπή οφθαλμού ακριβοί φίλοι από τη Θεσσαλονίκη έως τη Λάρνακα και από την Αθήνα έως τη Βιέννη. Όλοι αφιλοκερδώς, σε έναν αγώνα για τον άνθρωπο, σε μια μάχη ευαισθησίας και ευαισθητοποίησης, πιστεύοντας βαθιά πως “η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο”» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Σταμούλης.
Το τραγούδι, σε μουσική του Χρυσόστομου Σταμούλη και στίχους του Παναγιώτη Θωμά, ερμηνεύουν οι Ανδρέας Ζένιος, Μαρία Κωστράκη, Σταύρος Σιόλας, Ελένη Τσαλιγοπούλου και Μανώλης Φάμελλος. Συμμετέχει η Μεικτή Χορωδία «Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος» Θεσσαλονίκης.
«Με το τραγούδι για τον Don Giuseppe δεν θελήσαμε να αγιογραφήσουμε τον ιερέα από την Ιταλία, δεν θελήσαμε να τον κάνουμε Άγιο. Δεν είμαστε εμείς που αναγνωρίζουμε την αγιότητα ενός ανθρώπου, αυτό το κάνει η Εκκλησία εν συνόδω. Εμείς θέλαμε να αναγνωρίσουμε την κρυμμένη αγιότητα στον κάθε άνθρωπο», εξηγεί στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Σταμούλης.
«Όλοι οι άνθρωποι», επισημαίνει, «έχουμε μέσα μας αυτές τις δυνατότητες, να αποδείξουμε τον εαυτό μας ως αλληλέγγυο, ως φιλάνθρωπο, ως φιλεύσπλαχνο, πράγμα που είναι ο ίδιος ο Θεός. Άρα, ο Don Giuseppe έδειξε ότι ο άνθρωπος μπορεί να υπερβεί το συνηθισμένο κοινωνικό πλαίσιο, στο οποίο πολλοί τον περιορίζουν, δηλαδή να ξεπεράσει τα σύνορα, στα οποία εμείς οι ίδιοι οριοθετούμε τον άνθρωπο. Μια κίνηση ελπίδας και πίστης μέσα σ’ ένα περιβάλλον που είχε αρχίσει να αποδομείται. Δηλαδή, ο θάνατος φαινόταν ότι είχε αρχίσει να κυριαρχεί στη ζωή και η πράξη του Giuseppe ήταν ακριβώς μια Ανάσταση μέσα στον θάνατο».
Η ελπίδα και η ιατρική φροντίδα «βάλσαμο» σ’ αυτή τη σκληρή εποχή
«Η χριστιανική Εκκλησία», τονίζει ο κ. Σταμούλης, «είναι η Εκκλησία της αγάπης κι αυτή η αγάπη συνδέεται πάντα με την ελπίδα. Άρα η ελπίδα είναι ό,τι πιο ουσιαστικό μπορεί να έχει ένας άνθρωπος σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή. Η ελπίδα μαζί με την ιατρική φροντίδα μπορούν να δώσουν κάποιες δυνατότητες στον άνθρωπο διότι ζούμε πια μια πολύ σκληρή εποχή».
Το τραγούδι για τον Don Giuseppe έχει τεθεί υπό την αιγίδα της Εταιρείας Ογκολόγων -Παθολόγων Ελλάδας, με την ελπίδα και την παράκληση από την πλευρά των συντελεστών να στηριχθεί η Πνοή Αγάπης. «Θα είναι ένα κεράκι στη μνήμη του Don Giuseppe, αλλά και στον αγώνα όσων βρέθηκαν και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή σε μια εποχή που όλοι και όλα δοκιμάζονται! Και ας χαμογελάμε. Άλλωστε, “εν αρχή ο Θεός εποίησεν ένα χαμόγελο”», λέει ο κ. Σταμούλης
Θεολογία και μουσική, βίοι.. παράλληλοι για τον Χρ. Σταμούλη
Γεννημένος στις 2 Αυγούστου του 1964 στην Άφυτο Χαλκιδικής, ο Χρυσόστομος Σταμούλης είναι Καθηγητής της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, όπου διδάσκει το υποχρεωτικό μάθημα Δογματική και Συμβολική Θεολογία και τα κατ’ επιλογή υποχρεωτικά μαθήματα Φιλόκαλη Αισθητική της Ορθοδοξίας, Θεολογία και Κινηματογράφος, Σύγχρονη αθεΐα, Επιστήμη και Ορθόδοξη Θεολογία.
Ωστόσο, από πολύ μικρός ασχολήθηκε και με τη μουσική σπουδάζοντας (φλάουτο, ανώτερα θεωρητικά) στο Μακεδονικό και στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Από το 1991 διευθύνει, δε, τη Μεικτή Χορωδία «Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος» Θεσσαλονίκης.
«Από μικρός ασχολήθηκα με τη μουσική. Γεννήθηκα από έναν πατέρα, βυζαντινό ψάλτη και μουσικό, κι από πολύ μικρός μπήκα στα ωδεία και τις ενοριακές χορωδίες της Θεσσαλονίκης. Ακολούθησα σπουδές στο Κρατικό και το Μακεδονικό Ωδείο και στην πορεία ξεκίνησε και η συνθετική εργασία. Τον Φλεβάρη που μας πέρασε κυκλοφόρησε ο έκτος προσωπικός μου δίσκος- βιβλίο από τις εκδόσεις Αρμός, τραγούδια που δεν μπορέσαμε να παίξουμε λόγω της πανδημίας, με εξαιρετικούς καλλιτέχνες, όπως ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, ο Νίκος Ξυδάκης που με τιμάει και τραγουδάει ένα τραγούδι σ’ αυτό τον δίσκο, η Γεωργία Νταγάκη, ο Αλέξανδρος Τζουγανάκης. Η μουσική είναι μια πορεία και ταυτόχρονα η Θεολογία αναπτυσσόταν με τον ίδιο τρόπο. Συνηθίζω να λέω πως είμαι δυφυσίτης Χαλκηδόνιος, δηλαδή έχω δυο φύσεις σ’ ένα πρόσωπο. Η μία είναι η μουσική και η άλλη η θεολογική».
Το τραγούδι για τον Don Giuseppe είναι προσβάσιμο στο κανάλι του κ. Σταμούλη στο youtube (https://youtube.com/channel/UC) και σε λίγες ημέρες θα είναι προσβάσιμο και στις άλλες ψηφιακές πλατφόρμες (spotify κλπ).
