To ρήγμα που έδωσε τον σεισμό της 19ης Ιουλίου με ισχύ 5,1 της κλίμακας Ρίχτερ, βρίσκεται στα δυτικά- βορειοδυτικά του μεγάλου ρήγματος της Πάρνηθας και είναι παρακλάδι του. Το μήκος αυτού του υπορήγματος είναι 5 – 6 χλμ. Όπως δήλωσε και ο σεισμολόγος Άκης Τσελέντης δεν θα περίμενε κανείς από ένα τέτοιο ρήγμα να δώσει σεισμό. Αυτό το δυτικό- βορειοδυτικό κομμάτι του ρήγματος της Πάρνηθας δεν είχε σπάσει κατά τον μεγάλο σεισμό του 1999.
Αυτό για λόγους που θα εξηγήσουν αργότερα κι αφού μελετήσουν τα στοιχεία οι σεισμολόγοι, έσπασε στις 19 Ιουλίου του 2019. Ένα τέτοιο ρήγμα, μήκους 5-6 χιλιομέτρων δεν μπορεί να δώσει σεισμούς πάνω από 5 Ρίχτερ και σε αυτό συμφωνούν όλοι οι σεισμολόγοι.
Το μικρό εστιακό βάθος της σεισμικής δόνησης της Παρασκευής δικαιολογεί και την ένταση του σεισμού που έγινε αντιληπτός όχι μόνο στην Αττική, αλλά και στην Κορινθία, τη Βοιωτία και τη Χαλκίδα, αλλά εξηγεί και τη βοή που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια του φαινομένου. Το σχετικά μικρό αυτό εστιακό βάθος δικαιολογεί και μια μακρά μετασεισμική ακολουθία η οποία άλλωστε καταμετράται από τις 14.15 που σημειώθηκε ο κύριος σεισμός.
Ορισμένοι σεισμολόγοι ζητούν πίστωση χρόνου ώστε να είναι απολύτως σίγουροι πως ο σεισμός στις 14.15 της Παρασκευής ήταν η κύρια σεισμική δόνηση. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η κοινότητα των σεισμολόγων στην Ελλάδα δεν ανέμενε ένα τέτοιο φαινόμενο σε αυτή τη μικρή διακλάδωση του ρήγματος της Πάρνηθας και τουλάχιστον σε αυτή την ένταση.
